Vrijen met angst en pijn – mijn artikel in Vrouwenindeovergang.nl
Met tranen in haar ogen vertelt Carolien haar verhaal aan me.
“Ik ben al ruim 25 jaar gelukkig getrouwd met Alex. Hij is de liefste man van de wereld. We hebben twee dochters die studeren en op kamers wonen. We zijn allemaal gezond en we hebben het financieel goed. Eigenlijk loopt alles perfect en toch ben ik erg verdrietig en bang. Dat heeft allemaal te maken met seks. Die stomme seks maakt alles kapot. Ik begrijp ook echt niet wat vrouwen er leuk aan vinden. Bij iedereen lijkt seks altijd leuk en lekker te zijn. En alles gaat altijd maar over seks: op tv, in tijdschriften, in films. Nou, ik ervaar het écht anders.
Op mijn 21ste zijn we getrouwd. Daarvoor heb ik een paar vriendjes gehad maar dat ging niet verder dan wat zoenen en voelen. Tampons heb ik nooit gebruikt, ik heb het een paar keer geprobeerd maar al snel had ik door dat dat echt niet past. Ik ben opgevoed met de norm dat seks voor het huwelijk niet mag. Eerlijk gezegd kwam mij dat heel goed uit. Ik keek argwanend uit naar de huwelijksnacht met de stille hoop dat het toch goed zou komen. Maar nee, het lukte niet.
We bleven het proberen en uiteindelijk kon mijn man bij mij naar binnen en kwam hij zelfs in mij klaar. Hij blij maar… ik veel pijn. Ik vond wel dat gemeenschap bij het huwelijk hoorde dus ik heb vele jaren seks gehad terwijl het pijn deed. Het was een pijn die net te verdragen was. Nu ik in de overgang ben lukt het me echt niet meer. De pijn is ondraaglijk geworden en de laatste keer bloedde ik ook.
Daarom besloot ik naar de huisarts te gaan. Na een korte check verwees de huisarts me naar de gynaecoloog. De gynaecoloog heeft voorzichtig onderzoek gedaan, dat vond ik overigens heel spannend. Ze zei me dat ze veel littekenweefsel zag en een geïrriteerde rode huid. Ik kreeg het dringende advies om voorlopig geen gemeenschap te hebben en ze adviseerde me een consult bij een seksuoloog. Het heeft lang geduurd voordat ik u durfde te bellen. En nu zit ik hier.
Ik heb mij braaf gehouden aan het advies van de gynaecoloog. We hebben sindsdien geen seks meer gehad. Uit respect voor mijn man en uit bescherming van mezelf, zoek ik ook geen lichamelijk contact meer met hem. Ik weet zeker dat hij anders namelijk opgewonden raakt en dan moet ik hem afwijzen. Dat zou voor beiden geen plezierige situatie zijn. Het gevolg daarvan is wel dat er spanningen tussen ons gekomen zijn en dat ik me enorm schuldig voel. Ik zou goed kunnen begrijpen dat hij mij gaat verlaten, want ik kan hem toch niet aan doen om zijn hele leven geen seks meer te hebben. Maar ik wil absoluut niet van hem scheiden. Kortom, u zult nu wel begrijpen waarom ik zo verdrietig en bang ben.”
Als seksuoloog hoor ik helaas regelmatig deze verhalen. Gelukkig zijn er in dit soort situaties veel mogelijkheden die leiden tot een plezierig seksleven voor beiden, gebaseerd op ontspanning in plaats van (angst voor) pijn. Seks zien als een containerbegrip in plaats van als een synoniem voor geslachtsgemeenschap is vaak al helpend en leren communiceren over grenzen en wensen, kan een brug tussen twee mensen slaan. Als (echt)paar samen naar een geregistreerd seksuoloog NVVS gaan, kan het verschil maken. Een geregistreerd bekkenfysiotherapeut kan daarbij ondersteunend zijn.
Deze casus is niet op individuele patiënten gebaseerd. Het is een casus op basis van de jarenlange ervaring van Astrid Kremers met soortgelijke cliënten in haar seksuologie-praktijk.