Liefde en lust
Onder begeleiding van schrijfster Susan Smit heb ik dit korte verhaal geschreven.
Een cocktail van liefde en lust, zonder kater
“We moeten praten”, zei hij. Ze schrok van de ongrijpbare in blik zijn ogen en angst sidderde door haar lijf.
En dat terwijl het vele jaren geleden zo sprookjesachtig begon. Zij bleu met een vrolijke paardenstaart viel als een blok voor die blonde, rotsvaste, intelligente man met kuiltjes in zijn wangen. Hij droeg haar op handen. Hij vond haar mooi zoals ze was, zonder opsmuk. Hun relatie was vanzelfsprekend, voorspelbaar en veilig. Rustig samenleven kenmerkten hun relatie. Vrijen was verbindend fijn. Het was iets wat ze alle twee wilden op hun eigen kneuterige manier. Er was weinig spel. Het gebeurde gewoon. Wekelijks op zondagochtend gingen de pyjama’s uit en hadden ze op hun vertrouwde manier gemeenschap. Hij tevreden. Zij tevreden.
Drie kinderen later liep ze thuis meestal praktisch in haar huispak op Crocs en hoorde ze zichzelf tegen haar vriendinnen zeggen dat ze seks saai vond. Gedoe. Iets wat ook nog moest gebeuren terwijl ze al zoveel ballen in de lucht moest houden. Haar man wist haar niet meer te raken. Zijn stabiliteit werd haar allergie. Ze wees zijn aanrakingen af. Keer op keer. Het frustreerde hem en maakte hem zelfs zo boos dat hij ruzie met haar zocht. Hij noemde haar dan een seksloos zeikwijf en zij hem oversekst. Stiekem vond ze het opwindend als ze boosheid hoorde in zijn stem. Het verraadde dat hij stiekem misschien toch een temperamentvolle man was?
Zij ging bijna zelf geloven dat ze ook echt een seksloos zeikwijf was. Tot dat Arthur haar leven binnenstapte. Zijn blik bracht zulke intense sensaties in haar lijf dat ze ongekende warmte voelde stromen tussen haar benen. De mysterieuze, dominante Arthur liet haar hunkeren naar seks en wees haar af als ze emotioneel te dichtbij kwam. Hij had honger in haar en zij was voor hem een gewillig lekker stuk vlees. Heimelijke ontmoetingen, die voorafgingen met urenlang voor de spiegel staan, volgden dan ook snel. De huidkleurige bh’s en onderbroeken verving ze tijdens hun dates door vuurrode lingeriesetjes, spannende jarretels en bijpassende netkousen. Ze herkende zichzelf haast niet meer als ze in de spiegel keek.
Hij was getrouwd en ze wist heus wel dat ze niet de enige bijvrouw voor hem was. Maar ze wilde geloven dat ze de allerlekkerste was. Hun seks was immers vuur. Orgastische lust. Gevarieerd en onvoorspelbaar maar altijd intens. Spelend met geile woorden en plagend met kronkelende lichamen. Seks was hard en langdurig, gepaard gaand met diepe tongzoenen en erotische lichaamsmassages. Hij kon haar wel opvreten en zij likte en zoog. Ze dacht dat ze seksueel dood was, maar Arthur kuste haar wakker.
Dit was leven! Bij Arthur was ze een andere versie van zichzelf. Een versie van zichzelf waar ze zielsveel van hield. Dit nooit meer meemaken was hetzelfde als slapen. Slapend oud worden was iets voor bejaarden. Niet iets voor haar. Stoppen met Arthur en deze ervaring opslaan in hart? Nee, ze zou zichzelf dan tekortdoen. Ze verlangde ernaar om te schreeuwen naar haar man: “Je dénkt dat ik een seksloos zeikwijf ben, maar dat bén ik niet. Ik ben dat geworden in de context van onze relatie. Als ik hartstochtelijk geprikkeld wordt smul ik van erotiek. Dan verander ik in een nymfomaan. Dat had je niet gedacht, hè.”
Maar haar man was meestal zo lief. De beste vader voor haar kinderen. Ze kon hem dit niet zeggen. En ze wilde haar man niet verliezen. Maar zichzelf verliezen was ook geen optie. Ze zag maar één manier om weer terug te kunnen komen en dat was gaan praten. Praten over verlangens en fantasieën. Ze zou het hem moeten gaan uitleggen. Want wat wist haar kleurloze man daar nou van? Ze wilde praten, maakte een voorzet, maar trok zich uit wanhoop dan weer terug in haar hol. Ze kon geen woorden vinden. De jarenlange verbinding met haar man was verbroken. Ze leefden ieder op hun eigen eiland slechts verbonden door het verleden en de liefde voor hun kinderen. Verbonden door seks waren ze al lang niet meer.
Totaal onverwachts zei hij op een donkere avond dat ze moesten praten. Ze sidderde van angst. Zou hij haar geheime leven ontdekt hebben? Maar nee, hij vertelde dat híj was vreemdgegaan. Niet één keer en niet met één vrouw. Haar man, waarvan ze dacht hem zo goed te kennen, vertelde haar dat hij de laatste jaren met diverse vrouwen seks had gehad. In de auto. In hotels. Bij vrouwen thuis.
Hij had affaires gehad en one-night-stands. Hij vertelde hoe hij had genoten van zijn spannende erotische ervaringen. Maar hij onthulde ook de andere kant van zijn ervaringen. Zijn afschuw van zichzelf. Hoe hij bijna moest overgeven als hij zichzelf in de spiegel keek. Het schuldgevoel knaagde aan hem, holde hem uit. Hij vertelde over de steeds grotere leegte die hij steeds maar opvulde met oppervlakkige seks en vluchtige aandacht voor zijn gezin.
In plaats van boosheid of kilte voelde zij op die avond verbintenis ontkiemen. Ze zag ruimte om ook haar verhaal aan hem te vertellen. Er ontstond een dun lijntje. Maar het was gelukkig een lijntje. Zij voelde het. En ze zag in zijn ogen dat hij het voelde. Met veel aandacht en liefde zouden ze van dit dunne lijntje een stevige brug kunnen bouwen. De levenservaring van beiden konden ze gaan inzetten voor een vorm van seksuele intimiteit die zoveel kleurrijker was dan voorheen. Die de leegte van hen zou opvullen op een manier die voldoening gaf op een dieper niveau dan ze ooit met elkaar en anderen hadden ervaren. Een cocktail van liefde en lust zonder kater. Het stond 1-1, hoewel eigenlijk 8-1, voor hem. Maar dat maakte haar niet uit. Ze begreep hem en daardoor voelde ze wel verdriet maar oprecht geen verwijt.
Die avond besloot ze het contact met Arthur te verbreken en terug te komen naar haar eigen lieve-stoute man. Niet voor de kinderen. Niet omdat het hoorde. Maar omdat ze geloofde in hun relatie die nu kleur had gekregen. Haar relatie met haar eigen man was uitdagend geworden. Hij prikkelde nu haar nieuwsgierigheid. Is dit een sprookje met een happy end? Nee, dit is het echte leven, met glans en ruwheid. Een leven waarin ze beiden hoogtepunten en diepe dalen, zowel binnen als buiten hun huwelijk, zullen blijven meemaken. Samenleven. Samen! Leven!
Astrid Kremers, Seksuoloog
Zie ook deze link.