VIVA: Wil je met me vrijen? Sekswet in Spanje en Zweden

Zojuist valt de VIVA bij mij in de brievenbus met daarin een artikel over de nieuwe #sekswet van Zweden en Spanje. Richard Korver, Willie van Berlo, Attje Kuiken, Lois Rijgersberg en ik zijn gevraagd naar onze mening hierover. ‬ 

Seksuoloog Astrid Kremers behandelt in haar seksuologie praktijk ook seksuele problemen als gevolg van seksueel misbruik. 

‘Dat de wet focust op consensus vind ik goed. Het is voor mij vanzelfsprekend dat mensen die met elkaar vrijen, dat beiden willen. Online lees ik dat deze wet geregeld in het belachelijke wordt getrokken, met contracten tekenen om de minuut, en speciale apps.  

Ik ben geen jurist en kan dus de handhaving van de wet en hoe deze juridisch in elkaar steekt niet beoordelen. Als seksuoloog vind ik het belangrijk dat je tijdens het vrijen steeds afstemt of je allebei verder wilt. Als je toestemming verleent voor a, betekent dit niet automatisch toestemming voor b.Als twee mensen plezierig met elkaar vrijen, is er continue afstemming, verbaal of non-verbaal, zodat je kan merken of voelen of de ander wil vrijen. Als je twijfelt of de ander wel wil, check dit dan met duidelijke taal. Deze ‘sekswet’-discussie is een mooie aanleiding om te praten op scholen en thuis over het belang van consensuele seks.  

Wist je dat tijdens seksueel geweld lang niet altijd wordt gevochten of gevlucht, slachtoffers kunnen ook verstijven of verlammen van angst. Tonic immobiity wordt dat genoemd. Bijna de helft van de slachtoffers verlamd tijdens seksueel geweld. Dit is een normale reactie. Je kan dan geen ‘’nee’” zeggen maar dat betekent natuurlijk niet automatisch dat je seks wilde.  

Het kan zelfs zo zijn dat je tijdens een aanranding of verkrachting als vrouw vochtig wordt of als man een erectie krijgt. Ook dat is dus niet automatisch een signaal dat je seks wilt.  Duidelijke communicatie over wensen en grenzen en consensus zijn belangrijke voorwaarden voor plezierige seks voor beiden.’